Geheugenverlies

Er ligt een zakdoek op het fietspad, vlakbij de Trompbrug. Hij ligt er nog maar net, want hij is nog helemaal schoon. Het is zo’n ouderwets degelijk exemplaar, van wit katoen met een dunne blauwe rand, zoals je er sinds de opkomst van de Kleenex nog maar zelden een ziet.
In een van de punten zit een ferme knoop. De eigenaar wou blijkbaar iets onthouden.
Een bloemetje kopen voor zijn trouwdag? Vóór vijven zijn nieuwe paspoort ophalen? De vliegtickets oppikken bij het reisbureau?
Zonder zijn zakdoek is hij nergens.
Hij koopt vandaag dus geen bloemen. Zijn paspoort blijft eenzaam liggen op de balie aan de Kreupelstraat en als hij de tickets niet afhaalt bij het reisbureau valt zelfs zijn hele plan in duigen. Hij wou zijn vrouw nog wel zo verrassen met een tweede huwelijksreis, een last minute vanaf Eelde. Vorige week las hij de advertentie voor een weekje zon op Kreta. Hij had stiekem besteld, niks opgeschreven, alleen een knoop in zijn zakdoek gelegd want zijn vrouw is bijzonder nieuwsgierig.
Wat zal ze teleurgesteld zijn als hij straks met lege handen thuiskomt. Geen bloemen, geen paspoort, geen tickets. Ze huilt tranen met tuiten. Graag zou hij haar natte wangen drogen, maar de zakdoek waarmee hij dat zou kunnen doen, die ligt nog op het fietspad. Vlakbij de Trompbrug.